Lagoas de Trevinca
Qué Facer > Turismo de Natureza

Hai 100.000 anos , durante a glaciación de Würt, a última das glaciacións do cuaternario, cando os grandes xeos cubrían a superficie terrestre , unha grande masa de xeo instalouse no macizo de Pena Trevinca, formando un glaciar de meseta.

Un espeso manto de xeo derramabase en profundas lenguas glaciais seguindo o curso dos ríos Tera, Xares e Bibei , que descenden dende o macizo, formando anchos e profundos vales glaciais coa característica forma en “U”.

Hai 10.000 anos a glaciación terminou, os xeos foronse retirando e as linguas glaciais deixaron ao descuberto amplos e profundos cañons.

Pero a Glaciación de Würm non modificou únicamente os vales de Trevinca senón que o xeo, ó desplazarse, non só deu orixe a un dos maiores lagos de orixe glaciar, o Lago de Sanabria, senón que orixinou innumerables lagoas diseminadas polo macizo de Trevinca, dando orixe ó maior conxunto lagunar máis importante , despois do Pirineo, da península ibérica.

Unha grande parte destas lagoas atópanse no territorio galego do Macizo de Pena Trevinca:

Lagoa de A Serpe

Lagoa situada a 1.697 m. perto do Alto do Fial na que, conta a lenda que, todas las noites de San Xoán, dende o tempo dos mouros, sobre unha pulida rocha á beira da lagoa, aparece unha fermosa princesa de cabelos cor acibeche, princesa que o resto do ano vive na lagoa transformada en serpe. Só un valente a arriscado mozo será quén de romper o maleficio.

Lagoas do Xanzanal

As lagoas da Xanzanal están situadas por riba dos 2.000mts. a medio camiño entre o Pico do Piatorta e o Pico de Pena Trevinca, perto do nacemento do Regueiro da Estaca, nunha ampla zona coñecida coma O Xanzanal, que toma o seu nome da Xanzá (Genciana lutea) cuia raíz tén propiedade mediciñais e contén a sustancia máis amarga coñecida: a amarogenciana.

Estas lagoas son de carácter estacional e estan formadas por unha masa de musgos chamados “Sphagnum” que reteñen a auga coma esponxas que van cedendo pouco a pouco ó longo do verán contribuíndo ó mantemento da humidade e do escaso caudal dos regueiros.

Lagoas de Ocelo

Lagoa situada a 1.525 mts. aprox. perto dos Picos de Ocelo(1.600 mts).

Dín que a denominación de Ocelo provén de “ceo“ polo que estaríamos a falar da Lagoa de O Ceo, existindo na toponimia desta zona lugares coma:

“As portas do Celo”. “Lamas de Celo baixo”. “Lama da arriba do Celo”.

Lagoas de Laceira e Carrizais

Lagoas naturais, represadas, situadas na zona da Morteira, a 1.686mts. o pé dos Picos de O Celo, dentro do valado de caza maior dos Montes de Xares

Entre a flora destaca a Klasea legionensis (Lacaita), unha especio en perigo de extinción endémica das provincias de Zamora e Ourense. Desenvolvese sobre sustratos ácidos por riba dos 1000 metros de altitude, no macizo de Trevinca pódese atopar ejemplares ata os 1750 metros de altitude. É unha especie seriamente amenazada debido o aumento de vías de acceso e a desaparición dos usos tradicionais de xestión dos matorrais.

Lagoas da Piatorta

As cinco Lagoas de Piatorta, están situadas no cordal que une os cumes de Pena Trevinca e o Montalvo a 1.872 mts. de altitude, no límite entre as Provincias de Ourense e Zamora.

Parte destas lagoas están situadas no Parque Natural do Lago de Sanabria, as lagoas da Berbiñeira, mentras que outras pertence ó Espacio Natural de Pena Trevinca, as lagoas da Piatorta.

Estas lagoas que dan orixe a unha serie de pequenos cauces que constitúen as fontes do Río Bibei que verten as súas augas o Río Miño mentras que outras destas lagoas verten as súas aguas o Río Tera que as conduce o Río Douro.

Na zona podemos atopar exemplos do ecosistema de TURBEIRAS, un tipo de hábitat natural recollido na Directiva Habitats da Unión Europea (92/43/CEE), co código 7110 (Turbeiras altas activas). Concas lacustres de orixe glaciar repletas de material vexetal descomposto, que se coñece coma turba de auga dulce.

Lagoas do Pico Piatorta

As lagoas das Tres Marras situanse a 1.945 Mts., perto do Alto do Torno na zona coñecida coma Foio Franco na mesma linde con Sanabria.

Lagoa do Teso ( 1.800 mts. ) perto do Alto do Turreiro.

Lagoa de Veiga do Bedul ( 1.775 mts) perto do Teso.

Lagoas das Dúas Marras ( 1.712 mts) perto do Teso

Lagoa do Sestil Alto

Lagoas dos Patos.

As lagoas dos Patos son tres lagoas situadas a 1.670 mts, perto das fontes do Río Canda, no coñecido coma Val da Cerva.

As Laguas

Co nome de As Laguas coñecense a tres lagoas situadas ó redor dos 1.500 mts, perto dos Montes das Lastras.

As Tablillas das Lagoas

As Tablillas das lagoas, é unha zona de lagoas de carácter estacional, situadas a 1.522 mts. na mesma linde entre Sanabria e Trevinca, perto da estrada de Valdín- Porto.

Lagoas da Mallada de Baños (1. 525 mts) perto das Laguas.

Estas lagoas atopanse a uns 1.500 mts , na mesma linde entre Trevinca ( A Veiga ) e Sanabria ( Porto ) , no lugar coñecido coma a Mallada . O termo mallada provén do latín “ magalia” , cabana ou chouza , onde se refuxian os pastores e se garda o gando pola noite. Na parte galega coñecese o lugar coma a Mallada de Baños e na parte sanabresa coñecese coma a Mallada dos Currais.

Lagoa da Veiga do couto (1.525 mts) perto do Regueiro do Portelo.

Lagoa situada a uns 1.500mts, na zona coñecida coma A Tablilla das Lagoas , na mesma linde entre Trevinca ( A Veiga ) e Sanabria ( Porto ). Esta lagoa dá orixe ao Regueiro da Congosta, que verte augas abaixo ao Río Canda.

Esta lagoa que toma o nome de orixe prerromano de Veiga: “Vaica“ terreo inundado e fértil ,normalmente atravesado por un río.

Abundan na zona outras veigas : coma As Veigas de Cima, A Veiga do Meo, A Veiga Redonda e A Veiga do Espiñeiro.

Lagoa do Lumbeiro Malpaso (1.400 mts) entre os Regueiros da Mata da Rosa e o do Portelo.